مثلا شماره کارت ۶۰۳۷۹۹۱۰۷۰۴۷۹۳۹۳ که با توجه به ۶ رقم اول که عدد ۶۰۳۷۹۹ را نشون میده ، مشخص میشه این کارت توسط بانک ملی ایران صادر شده و برای سایر بانکها هم به همین صورت..

این جدول را برای اولین بار به صورت کامل (به استثنا بانک تعاون) و از طریق تماس با بانکهای مورد نظر تهیه کردم و امیدوارم مورد استفاده دوستان و همکاران قرار بگیره…..

(شماره کارت توسعه تعاون هم اضافه شد)

در ضمن ، اگه خواستین یه جا دانلودش کنین ، از این لینک استفاده کنید:

http://banknevesht.shokri.ir/wp-content/uploads/2011/01/kart-bin.jpg

————————————————————

کلیه متصدیان امور بانکی اگر مطالب و یا پیشنهادی  در خصوص کسری صندوق دارند جهت بهبود وضعیت فعلی و پوشش ریسک کسری صندوق ما را از نظریات خود آگاه فرمایند.

گران‌ترین اسکناس تاریخ
عظیم‌ترین مبلغی که روی یک اسکناس درج شده به دوره اجرای طرح مارشال – بازسازی‌های پس از جنگ دوم – در انگلستان می‌رسد، که در آن زمان دولت اسکناس‌هایی به ارزش یك‌میلیون پوند چاپ می‌کرد. این اسکناس‌ها که در اصل برای استفاده دولت آمریکا طراحی شده بود، خیلی زود از دور خارج شد و در نتیجه تعداد بسیار انگشت شماری از آن به دست اشخاص عادی رسید. البته خارج از دور بودن این اسکناس‌ها به معنای بی‌ارزش بودنشان نیست، در سال 2008 یکی از دو بازمانده این مجموعه به مبلغ 120‌هزار‌دلار در یک حراجی به فروش رفت.

روزی گذارم به نظام اداری افتاد ....

رفتم و رفتم.....
عده ای را دیدم، خواب بودند!!!
بی خیال بودند!!!
راحت بودند!!!
روی چیزی نشسته بودند كه به آن می گفتند:
"پست"!!! موقعیت!!! اعتبار!!! .......
و جنب نمی خوردند!!!......
پست برای آنان یك بود در كنار صفر؛
پست را از آنان می گرفتی ، هیچ بودند!
ومن نظاره گر بودم و وارونگی جامعه را می دیدم!!

رفتم و رفتم.....
عده ای را دیدم
كار می كردند، ولی معلوم نبود چه كاری؟!
تلاش می كردند، ولی معلوم نبود چرا؟!
می رفتند، معلوم نبود كجا؟!
می ساختند، معلوم نبود چگونه؟!
خودشان هم نمی دانستند!!! فقط می دویدند!!!......
انگار مغزشان تعطیل بود!!!.....
و من نظاره گر بودم!!! تحملشان سخت بود!

رفتم و رفتم.....
كسانی دیدم كه كار می كردند؛ بی آن كه گزارش دهند!
كسانی دیدم كه گزارش می دادند، بی آن كه كار كنند!
كسانی دیدم كه تشویق می شدند، چون كاری نمی كردند!
كسانی دیدم كه تنبیه می شدند، چون جرمی نداشتند!
ومن نظاره گر بودم!!! و مرگ انگیزه را تماشا می كردم!

رفتم و رفتم.....
عده ای دیدم كوتوله بودند!
فكرشان از قدشان هم كوتاه تر بود!
دیدشان به نوك بینی اشان هم نمی رسید!
آرمانشان در جا زدن، هدفشان ماندن، همتشان نگذاشتن، و دغدشان روزی را به شب رساندن بود!

و من نظاره گر بودم!!! ! و دلم به حال كشورم می سوخت

. اکثر ما ایرانی ها تخیل را به تفکر ترجیح می دهیم.

2. اکثر مردم ما در هر شرایطی منافع شخصی خود را به منافع ملی ترجیح می دهیم.

3. با طناب مفت حاضریم خود را دار بزنیم.

4. به بدبینی بیش از خوش بینی تمایل داریم.

 5. بیشتر نواقص را می بینیم اما در رفع آنها هیچ اقدامی نمی کنیم.

 6. در هر کاری اظهار فضل می کنیم ولی از گفتن نمی دانم شرم داریم.

 7.